|
MENU
●
Strona Główna
●
Spadochroniarstwo
● Rafting
● Quady
●
Bungee
●
Paintball
Imprezy
integracyjne
●
www.hunter.fr.pl
●
www.quadcenter.pl
●
www.quadylodz.pl
Polecamy
●
myslistwo.com
●
zeglarstwo.net.pl
●
wedkarstwo.net
●
lyzwiarstwo.pl
●
wedkarstwo.net.pl
●
lowiectwo.com.pl
●
sokolnictwo.com
●
sklepmysliwski.pl
●
hippika.pl
●
szkolaprzetrwania.com
●
reklama.org.pl
●
tatry.org.pl
●
karpaty.org
●
zakopane.us
●
bialkatatrzanska.org
●
bieszczady.org.pl
●
szczyrk.org.pl
●
tryton.info
●
czarterjachtow.com.pl
● nurkomania.pl
●
nurkowanie.net.pl
●
easydiving.pl
●
eques.com.pl
●
nauti.pl
Ogłoszenia
●
lyzwiarstwo.com.pl
●
narciarstwo.net.pl
|
Spadochroniarstwo
Spadochroniarstwo – sport polegający na wykonywaniu skoków
spadochronowych, w których ocenie podlega wykonywanie
akrobacji w powietrzu w locie swobodnym
lub
precyzja wykonywania skoku.
Sport spadochronowy jest sportem młodym. W miarę zdobywania
przez skoczków coraz większych umiejętności i doświadczenia
doskonalono zasady rywalizacji sportowej w
spadochroniarstwie, zwiększano stopień trudności w
uprawianych dotąd konkurencjach lub wprowadzano nowe
konkurencje. Duży wpływ na zmiany regulaminów zawodów
spadochronowych miało także doskonalenie konstrukcji
spadochronu sportowego
Historia
• Pierwszy po wojnie skok ze spadochronem w Polsce wykonał 3
czerwca 1945 roku Tadeusz Litwiński.
• 1948 – Liga Lotnicza organizuje pierwszy po wojnie
instruktorski kurs spadochronowy.
• 1951 – otwarcie Centrum Wyszkolenia Spadochronowego w
Nowym Targu.
• 1952 – w Warszawie przeprowadzono I Krajowe Zawody
Spadochronowe.
• 1954 – rozegrano po raz pierwszy Spadochronowe Mistrzostwa
Polski. W tym samym roku na listę rekordów świata wpisał się
pierwszy Polak Jerzy Kubaczewski.
• 1955 – Polacy po raz pierwszy startowali w
międzynarodowych zawodach spadochronowych w Bułgarii.
• Nowy okres rozwoju sportu spadochronowego rozpoczął się w
1956 roku, w wyniku reaktywowania działalności Aeroklubu.
• Międzynarodowe sukcesy polskiego spadochroniarstwa
rozpoczęły się w 1956 roku, gdy na zawodach w Moskwie zespół
męski zajął 3 miejsce w skokach grupowych.
• 1958 – w Bratysławie Anna Franke wywalczyła tytuł
wicemistrzyni świata, a polski zespół kobiecy zajął 2
miejsce w klasyfikacji ogólnej.
• 1968 – Edward Ligocki zdobył w Grazu (Austria) tytuł II
wicemistrza świata.
• 1974 – w Szolnok (Węgry) Stanisław Sidor zdobył tytuł
mistrza świata w skokach na celność lądowania a drużyna
żeńska srebrny medal w skokach grupowych na celność
lądowania.
• 1976 – w Rzymie drużyna męska zdobyła srebrny medal w
skokach grupowych na celność lądowania.
• 1992 – w Trieben (Austria) drużyna męska zdobyła 2 miejsce
w klasyfikacji drużynowej.
• 1996 – na Mistrzostwach Świata w m. Bekescaba (Węgry)
Monika Filipowska (aktualne nazwisko Sadowy-Naumienia)
zdobyła brązowy medal w celności lądowania seniorek , złoty
w celności juniorek oraz srebrny w klasyfikacji ogólnej
juniorek.
• 1997 – na I Światowych Igrzyskach Lotniczych w Efezie
(Turcja) Monika Filipowska (Sadowy-Naumienia) zdobyła złoty
medal w konkurencji celności lądowania juniorek, srebrny w
klasyfikacji ogólnej juniorek a Tomasz Stryjak medal brązowy
w konkurencji celności lądowania.
• 1997 – na I Światowych Igrzyskach Sportów Nieolimpijskich
w Lahti (Finlandia) Monika Filipowska (Sadowy-Naumienia)
zdobyła medal brązowy.
• 1999 – na Pucharze Mistrzów w Thalgau Austria Andrzej
Lamch zdobył tytuł absolutnego Mistrza Mistrzów, był też III
w celności lądowania, a Monika Filipowska (Sadowy-Naumienia)
wywalczyła brąz i III miejsce w celności lądowania kobiet.
• 2000 – na XXV Spadochronowych Mistrzostwach Świata w
Ise-Szimie (Japonia) Monika Filipowska (Sadowy-Naumienia)zdobyła
tytuł mistrzyni świata w celności lądowania.
• 2002 – rozegrano pierwszy w Polsce o tej randze, a II
Puchar Świata w skokach na celność lądowania. Zawody odbyły
sie w Osieku nad Notecią. Udział w nim wzięło 142 zawodników
z 17 państw. Polacy zdobyli II miejsce i srebrny medal w
skokach grupowych na celność lądowania.
Do 2004 polscy zawodnicy spadochroniarze zdobyli w
mistrzostwach Świata i Europy 20 medali, w tym 12 medali w
mistrzostwach Świata (2 złote, 5 srebrnych, 5 brązowych)
oraz 5 medali w mistrzostwach Europy (3 srebrne, 2 brązowe)
i 8 w Pucharach Świata (1 złoty, 6 srebrnych, 1 brązowy).
W Igrzyskach Sportów Lotniczych polska ekipa zdobyła 3
medale: złoty, srebrny i brązowy
Konkurencje klasyczne:
Celność lądowania
Celność lądowania - najważniejszą i najstarszą konkurencją w
spadochroniarstwie były skoki indywidualne na celność
lądowania. Pierwsze międzynarodowe zawody spadochronowe w
skokach na celność lądowania zorganizowano w 1919 roku w
Stanach Zjednoczonych. W Europie pierwsze zawody
spadochronowe na celność lądowania rozegrano w Rzymie w 1922
roku. Zwycięzca zawodów Maddaluno lądował w odległości 79 m
od celu. W tej konkurencji ocenie podlegało lądowanie w
odległości do 300 m. W miarę wzrostu poziomu sportu
spadochronowego odległość tę stopniowo zmniejszano do 100 m,
a później do 25 i 10 m. W chwili obecnej odległość ta wynosi
16 cm, a średnica centrum koła to tylko 3 cm. Zawodnicy
wyskakują z wysokości 1100 m, wysokość może być obniżona
maksymalnie do 700 m. Każdy zawodnik lub zespół sam sobie
wybiera punkt wyskoku. W kolejkach pucharowych lepszy
zawodnik w parze może sobie wybrać punkt wyskoku. Przy
lądowaniu skoczków maksymalna dopuszczalna prędkość wiatru
przy ziemi wynosi pomiędzy 6 m/s a 8 m/s. Wynik jest
mierzony elektronicznie przez przyrząd do automatycznego
pomiaru. W celu uniknięcia obrażeń zawodnicy muszą używać
odpowiedniego obuwia. Również w celu uzyskania dokładnego
wyniku obuwie to musi być specjalnie zaostrzone od strony
pięty. Lepszy wynik to mniejsza odległość w centymetrach od
środka przyrządu elektronicznego do pomiaru.
• indywidualna - zadaniem zawodnika jest wylądowanie
najbliżej środka celu o średnicy 3 cm. Skoczkowie wykonują
po 5 kolejek skoków kwalifikacyjnych a następnie kolejki
pucharowe. Wygrywa zawodnik, którego zsumowany wynik po
wszystkich kolejkach skoków jest najmniejszy.
• grupowa - ocena polega na zsumowaniu wyników 4 najlepszych
zawodników spośród 5 skaczących razem w drużynie. Wygrywa
drużyna, która po 5 kolejkach skoków ma najmniejszy
zsumowany wspólny wynik.
Akrobacja indywidualna
Akrobacja indywidualna to sportowa konkurencja
spadochronowa. Polega ona na umiejętności sterowania własnym
ciałem w czasie samotnego spadania z zamkniętym
spadochronem, w skokach z opóźnionym otwarciem.
W 1985 roku, we wprowadzonej początkowo do zawodów
konkurencji skoków z opóźnionym otwarciem, ocenie podlegała
dokładność opóźnienia i utrzymanie stabilnej pozycji
spadania. Z czasem konkurencja ta przekształciła się w
konkurencję akrobatyczną, gdzie zawodnik po wyskoczeniu z
samolotu lecącego na wysokości 2000 m i po osiągnięciu jak
największej prędkości spadania, a taką osiąga się po upływie
około 12 sekund, musi wykonać na określonym kierunku
wiązankę figur, składającą się z czterech spiral i dwóch
salt, np.: spiralę w lewo, spiralę w prawo, salto w tył,
spiralę w prawo, spiralę w lewo, salto w tył i otwierać
spadochron przed upływem 30 sekund, od momentu oddzielenia
się od samolotu. Sędziowie znajdujący się na ziemi i
obserwujący skoczka przez telemetry, oceniają czas i
poprawność wykonania wiązanek.
Obecnie pierwsze cztery skoki w akrobacji indywidualnej
składają się z wiązanek pojedynczych manewrów wykonywanych w
wolnym spadaniu, wylosowanych z obowiązujących zestawów.
Skok musi być wykonany z wysokości 2 200 m. Najście samolotu
musi być wykonane dokładnie z wiatrem lub pod wiatr. Każdy
zawodnik musi dokładnie widzieć cel, w którym są ustawione
kamery. Oznakowanie musi mieć wymiary około 200 stóp
kwadratowych. Zawodnik wyskakuje z samolotu na komendę z
ziemi przekazaną do samolotu technicznymi środkami
łączności. Ocenę skoku na akrobację stanowi czas wykonania
wiązanki w sekundach, z dokładnością do 1/100 sek. plus
czasy kar, za niedokładnie wykonane figury. Czas mierzy się
do 16,0 sek., a rozpoczyna się go mierzyć w momencie gdy
zawodnik rozpoczyna pierwszą figurę.
Skoki na celność lądowania i akrobacja stanowią konkurencje
klasyczne, w których od 1951 roku rozgrywane są, co dwa
lata, Spadochronowe Mistrzostwa Świata. Pełną akrobację,
tzw. spirale z saltami, wprowadzono na VI Spadochronowych
Mistrzostwach Świata, rozgrywanych w USA w 1962 roku. Na
poprzednich mistrzostwach akrobacja polegała na wykonywaniu
samych spiral. Wyniki w celności indywidualnej i w akrobacji
dają wynik dwuboju spadochronowego.
Spadochron
Spadochron – statek powietrzny, którego zadaniem jest
zwiększenie oporu aerodynamicznego, co powoduje spadek
prędkości opadania w atmosferze. Jest to duży spłacheć
cienkiej tkaniny z linkami, przy pomocy których można
przytroczyć go do ciała ludzkiego lub innego obiektu.
Spadochrony ze względu na spełnianą funkcję dzielimy na:
ratownicze, desantowe, sportowe i towarowe (istnieją ponadto
spadochrony hamujące o nieco innym przeznaczeniu).
Ze względu na budowę dzieli się spadochrony na klasyczne i
szybujące.
Kurs AFF
Szkolenie AFF jest obecnie najbardziej popularną,
zdecydowanie najszybszą i najbezpieczniejszą metodą
kompleksowego szkolenia spadochronowego adresowaną do tych,
którzy pragną nie tylko wyskoczyć raz z samolotu, ale przede
wszystkim chcą uzyskać licencję uprawniającą do
samodzielnego wykonywania skoków spadochronowych w kraju i
za granicą.
Celem szkolenia AFF (Accelerated Free Fall) jest wyszkolenie
kursanta do poziomu pozwalającego na bezpieczne wykonywanie
samodzielnych skoków z wysokości 4000m na spadochronie
szybującym (uogólniając - prostokątnym). Nie wymagamy, aby
kursant przed rozpoczęciem kursu posiadał jakiekolwiek skoki
na swoim koncie.
AFF to kompleksowe szkolenie spadochronowe składające się z
części teoretycznej i praktycznej, koncentrujące się
wprawdzie na nauce swobodnego spadania, ale nie ignorujące
pozostałych modułów szkolenia takich jak nauka manewrowania
spadochronem, obowiązujących zasad bezpieczeństwa czy
procedur awaryjnych.
Kurs AFF kończy się egzaminem praktycznym w powietrzu, po
zaliczeniu którego kursant otrzymuje uprawnienia do
wykonywania samodzielnych skoków, czyli bez obecności
instruktora w powietrzu. Uprawnienie ukończenia szkolenia
AFF w naszej szkole honorowane jest na lotniskach (strefach
zrzutu) w całym kraju i za granicą.
Tandem
Skoki spadochronowe w systemie tandem
to skoki ze spadochronem przystosowanym dla dwóch osób. Jest
to specjalna konstrukcja systemu spadochronowego
przygotowana dla instruktora i pasażera, zapewniająca
komfort i bezpieczeństwo podczas wykonywania skoku. Skoki
takie to najlepszy sposób poznania radości swobodnego
spadania oraz doskonały wstęp do dalszego szkolenia
spadochronowego. Podczas takiego skoku pasażer doznaje
dokładnie takich samych wrażeń jak doświadczeni skoczkowie
wykonujący samodzielne skoki. To również doskonała metoda
poznania tajników współczesnego spadochroniarstwa bez
konieczności wielogodzinnego szkolenia czy badań lekarskich
lub po prostu ciekawy sposób spędzenia wolnego czasu.
Przygotowanie do skoku.
Aby wykonać taki skok nie są potrzebne badania lekarskie ani
specjalistyczny kurs, tak jak w przypadku szkolenia
spadochronowego przygotowującego do samodzielnych skoków.
Przeszkolenie odbywa sie bezpośrednio przed skokiem i trwa
ok. 15-20min. Najpierw pasażer zostaje poinformowany o tym
co będzie sie działo w powietrzu czyli jaki jest program
skoku, potem zostaje dopasowana uprząż tak aby zapewnić
wygodę i komfort w powietrzu, następnie kilka prostych
ćwiczeń sylwetki, którą pasażer przyjmuje podczas swobodnego
spadania i pasażer jest gotowy do wykonania skoku.
W powietrzu.
Po zajęciu miejsca w samolocie obok swojego instruktora
czeka skoczków ok. 15min lotu na wysokość min 4000m, z
której zostanie wykonany skok. Po osiągnięciu przez samolot
pułapu, następuje oddzielenie sie od samolotu i ok. 60
sekund swobodnego spadania w czasie którego prędkość wynosi
ok. 200km/h Podczas skoku za całą jego stronę techniczną i
bezpieczeństwo odpowiedzialny jest instruktor, pasażer
natomiast ma czerpać jak najwięcej radości poznając nowe
wrażenia podczas swobodnego lotu. Po ok. 60 sekundach zabawy
podczas swobodnego spadania na wysokości 1500-1700m
instruktor otwiera spadochron. Po otwarciu spadochronu czeka
nas jeszcze kilka minut lotu na otwartym spadochronie. Po
otwarciu spadochronu pasażer ma możliwość sterowania
spadochronem i poznania również zasad jego manewrowania w
powietrzu. Na wysokości kilkuset metrów następuje
przygotowanie do lądowania i lądowanie na lotnisku w pobliżu
miejsca startu.
Kto może skakać w tandemie?
Skok tandemowy może wykonać prawie każdy! Przeszkodą przed
wykonaniem skoku mogą być: zbyt duża waga (ponad 100kg),
poważne choroby serca, układu krążenia i oddechowego,
epilepsja a także zbyt niski wzrost (poniżej 140 cm)
Pomijając wymienione przeciwwskazania nie ma żadnych innych
przeszkód aby wykonać skok tandemowy. Nie ma również żadnych
ograniczeń wiekowych.
|
|